Informacja o ogłoszeniu tzw. "konstytucji marcowej" Cesarstwa Austriackiego z 1849.

JEGO CES. Król. Mość, raczył na dniu dzisiejszym nadać ludom Austryi Konstytucyą, i w jednocześnie wydanym manifeście zasady wyjaśnić, jakie Go do tego kroku skłoniły. Ptrzez Konstytucyą te, nasza wielka Ojczyzna połączoną zostanie w jedną całość [...]. Rada ministrów jest silnego, i niewzruszonego przekonania, że w mocy Władz spoczywa utrzymanie spokojności, porządku, pokoju, i mocy Praw Instytucyom Konstytucyi Austryackiej powagę, i poszanowanie prawu nakazać [...]. Ołomuniec, 6 III 1849. [Podp.] Rana Ministrów: Schwarzenberg, Stadion, Kraus, Bach, Cordon, Bruck, Thinnfeld, Kumler.
Druk jednostronny na ark. 37,7x49,5 cm. Informacja o ogłoszeniu tzw. "konstytucji marcowej" Cesarstwa Austriackiego, będącego reakcją władz Austrii na niedawne wypadki Wiosny Ludów. "Konstytucja, choć uwzględniała w pewnej mierze demokratyczne prawa obywatelskie, przewidywała dużą centralizację państwa [...]. Poszczególne prowincje austriackie co prawda miały dysponować swoim organem samorządowym w postaci sejmów krajowych, jednak ich kompetencje w praktyce zawężono do spraw kultury krajowej. Organem centralnym obok cesarza i rządu miał być dwuizbowy parlament o kompetencjach ustawodawczych [...]. Konstytucja marcowa nigdy nie weszła w życie. Mimo iż mocno w niej podkreślano, że cała władza pochodzi od cesarza, który ma szeroką kontrolę nad sferą ustawodawczą i pełnię władzy wykonawczej, stanowiła w oczach cesarza i rządu i tak zbyt duże ograniczenie władzy centralnej" (Wikipedia). Pionowe załamanie arkusza, ślady zawilgocenia. zapiski na odwrocie.