olej, płótno, 150 × 90 cm, sygnowany na blejtramie: 'Kułakowski'
WYSTAWIANY:
Mariusz Kułakowski. Prześwity, Sopocki Dom Aukcyjny, listopad - grudzień 2018
LITERATURA:Mariusz Kułakowski, Sopot 2022, s. 118
Możemy przyjąć, że świat stale przemijających zdarzeń, zatrzymanych w ruchu, będzie przypominał barwne pola, pasy lub koła. Każdy punkt w obrazie jest ich początkiem lub końcem zmian. Tworzę równolegle obrazy fakturalne, kompozycje pasowe i centryczne. Te różnorodne formy obrazowania zostają poddane transformacji, na zasadzie zjawiska synergii. Określając „dowolne” punkty na obrazie, transformując je, powstają nowe wersje plastyczne. Jesteśmy przyzwyczajeni, że dzieło eksponowane jest w stałym układzie (góra i dół). Teraz decyzją artysty lub kolekcjonera, obraz może zostać dowolnie eksponowany. Powstaje możliwość do kolejnych transformacji i nowych układów pasowych lub centrycznych. Zmienia się kontekst kompozycji dzieła. Odtąd, obraz może posiadać nawet kilka tytułów i zarazem klika układów formalnych. Artysta ma oczywiste prawo do wykorzystania kształtów istniejących w naturze, bez względu na pretensje krytyków twierdzących, że pochodzą one ze „świata sztuki”. Np. motywy koła widzimy codziennie, obserwu- jąc zjawiska naturalne. Możemy je zaobserwować zarówno w obrazach Malewicza, Fangora, Rondinone, Gierowskiego i wielu innych. Koncepcja przewartościowania daje mi swobodę działania w ramach multistylowości oraz dodatkowo eksponuje pozycję odbiorcy. Teraz osobiście może on ustawić obraz oraz nadać mu tytuł, tym powołuje do życia „własne dzieło”. Włączony w proces twórczy, posiada realny wpływ na kondycję sztuki. Koncepcja przewartościowania nieuchronnie odsuwa na inny plan wpływ krytyki artystycznej. Podkreśla znaczenie np. umiejętności malarskich artysty i umacnia rolę odbiorcy. W tej sytuacji „świat krytyki artystycznej” zostaje przesunięty do roli wnikliwego obserwatora i uczestnika dialogu z artystą i odbiorcą.
Mariusz Kułakowski, „Koncepcja przewartościowania"
Studiował na Wydziale Malarstwa na ASP w Gdańsku; dyplom obronił w 1987 r. w pracowni prof. Włodzimierza Łajminga. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Ziemi Lubuskiej, Muzeum Narodowego w Gdańsku (Oddział Sztuki Współczesnej), UM w Sopocie, Kolekcji ZPAP w Łodzi, kolekcjach prywatnych. Autor cykli malarskich: „Profile”, „Gradienty”, „Ikony”. Wypracował charakterystyczny styl malarstwa oparty na perfekcyjnie malowanych przejściach tonalnych. Artysta jest laureatem kilku międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów malarskich. Wybrane wystawy: 1988 – „Arsenał 88”, Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki, Warszawa; „Dyplom 87”, Zachęta, Warszawa; 2005 – „Pamięć i uczestnictwo”, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Pałac Opatów w Oliwie, Gdańsk; III Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Trójmiasto – wyróżnienie; 2006 – „Kod kreskowy”, Muzeum Historyczne Miasta Gdańska; XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin; 2007 – „Jesienne Konfrontacje”, Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, BWA, Rzeszów; I Międzynarodowe Biennale Malarstwa, QUADRO-ART. 2007, Łódź, Muzeum Historyczne – nagroda Prezesa ZPAP; 2008 Galeria ZPAP, wystawa indywidualna, Gdańsk; 2008 XXII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie – nominacja do nagrody; 2009 – III Premio Internationale di Pittura e Grafica „Natale di Roma“ 2009, Cascina Farsetti, 3 °Classificato ex aequo – Sezione Pittura, Rzym, Włochy; 2012 „W drodze...” Starogardzkie Centrum Kultury Galeria A, Starogard Gdański; 2018 – Sopocki Dom Aukcyjny „Mariusz Kułakowski. Prześwity"
