Najwyższy nominał pierwszej serii wikariackiej polskiego króla, elektora Saksonii, Augusta II.
Emisji wybitej dla upamiętnienia pełnienia urzędu Wikariusza, czyli namiestnika Cesarstwa Rzymskiego, po śmierci cesarza Józefa I w kwietniu 1711 roku.
Monety z mennicy w Dreźnie, o charakterystycznej ikonografii: z królem spinającym konia na awersie i insygniami na rewersie.