Antoni SUCHANEK (1901-1982), Kościół Franciszkanów z teki „Ruiny Starej Warszawy”

autolitografia, papier, 33 x 37 cm (w świetle passe-partout), dat. i tyt. na płycie oraz sygn. ołówkiem przez autora p. d. Nakład 300 egz. Warszawa 1945.

Antoni Suchanek w latach 1917-1922 studiował w krakowskiej ASP u Józefa Mehoffera i Teodora Axentowicza, a następnie w Bydgoszczy u Leona Wyczółkowskiego. Od 1925 często przebywał w Orłowie, jednocześnie prowadząc pracownię w Warszawie. Był jednym z założycieli Koła Marynistów Polskich, a także przewodniczącym Sekcji Plastycznej Ligi Morskiej i Kolonialnej. W 1926 był współzałożycielem Związku Plastyków Pomorskich, a w 1937 ZZPAP w Gdyni. Blisko związany z warszawską Zachętą, gdzie od 1937 do wybuchu wojny był gospodarzem wystaw.
W czasie II wojny światowej był więziony w obozie koncentracyjnym. W 1946 powrócił do Gdyni i osiedlił się w Orłowie. Tworzył kronikę ilustrującą podnoszenie z ruin zniszczonego miasta (cykl „Stocznia buduje”). Aktywny uczestnik życia artystycznego w Trójmieście, czego efektem było stworzenie w kawiarni artystycznej Cyganeria Grupy Polskich Marynistów Plastyków. Wsparł go w tym Marian Mokwa. Malował ilustracje do wielu czasopism ukazujących się na Wybrzeżu.
Autolitografia - litografia stworzona przez autora – artystę grafika wprost na kamieniu litograficznym.

Autolitografia – litografia, stworzona przez autora – artystę grafika wprost na kamieniu litograficznym. W XIX wieku istniało wiele zakładów litograficznych, w których rysunki stworzone przez artystów były przenoszone ręcznie przez rzemieślników-litografów na kamienie litograficzne.

Antoni Suchanek (ur. 27 kwietnia 1901 w Rzeszowie, zm. 19 listopada 1982 w Gdyni) – polski malarz, marynista.Osiadł w Gdyni, gdzie czerpał inspirację z powstającego miasta, portu i stoczni – w czym był prekursorem. Tworzył z perspektywy Kamiennej Góry i Kępy Oksywskiej. Za Panoramę Gdyni II na III Wystawie Morskiej otrzymał I nagrodę. W momencie rozpoczęcia kampanii wrześniowej 1939 roku zastępował Macieja Nehringa na stanowisku dyrektora muzeum „Zachęty”. Nadzorował zabezpieczenie i pakowanie zbiorów muzeum, w tym „Bitwy pod Grunwaldem” Jana Matejki. W 1946 powrócił do Gdyni i osiedlił się w Orłowie. Tworzył kronikę ilustrującą podnoszenie się z ruin zniszczonego portu (cykl Stocznia buduje). Aktywny uczestnik życia artystycznego w Trójmieście, czego efektem było stworzenie w kawiarni artystycznej Cyganeria Grupy Polskich Marynistów Plastyków. Wsparł go w tym Marian Mokwa. Malował ilustracje do wielu czasopism ukazujących się na Wybrzeżu. Tworzył wystrój statków, wykonując obrazy do mes MS Oliwa, MS Koszalin i MS Modlin. Był częstym uczestnikiem indywidualnych wystaw.