akwaforta, papier, 26 x 20 cm, sygn. odręcznie p.d.: WKondek
W latach 1934 – 1939 odbył studia w Instytucie Sztuk Pięknych w Krakowie a po ich ukończeniu, dzięki przyznanemu mu stypendium, miał wyjechać do Włoch. Wyjazd ten udaremniła II wojna światowa; po wojnie Wacław Kondek ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi (1947 – 1951). W 1947 roku osiedlił się w Łodzi, w 1951 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Tworzył liczne cykle prac, w których wykreował swój własny styl, swój własny świat. W jego pracach – obok tematyki z pogranicza baśniowej fantastyki i sentymentu dla ludowych przekazów, ludowego ‚bajania’, fascynacji starymi, porzuconymi, pełnymi tajemnic domostwami, skrzypiącymi wierzbami, odchodzącym światem – znajdujemy realistycznie potraktowane tematy. Są to zazwyczaj wizerunki miejsc, w których przebywał na przykład podczas letnich plenerów czy miasta, z którym związał się na stałe. Artysta z wielkim upodobaniem sięgał do tematyki łódzkiej (fabryki, pałace, ulice) zarówno w swych obrazach jak i w licznych rysunkach, które są dziś cennym źródłem ikonograficznym przedstawiającym Łódź dawną, obiekty już nieistniejące jak w przypadku starych fabryk.
