Zwój chiński „juan” z pejzażem, architekturą i scenami rodzajowymi

papier ryżowy xuan, z dodatkiem włókien bambusa; jedwab, tusz czarny, lawowany;
dł. całk. ca 410 cm, szer. 27,7 cm.
Chiny, okres Qing (1644-1911), XIX/XX w.
Malowidło na papierowym zwoju w kształcie wąskiej, długiej, poziomej wstęgi, z przedstawieniem
zabudowań miejskich położonych nad rzeką, wśród drzew, z postaciami ludzkimi w codziennej
krzątaninie, z konnymi pojazdami, dostojnikami niesionymi w lektykach, karawaną wielbłądów
przekraczającą bramę miejską, pieszymi wędrującymi przez most; na rzece duże statki żaglowe
i małe łodzie. Obraz jest - być może - ilustracją dzieła literackiego, z tekstem wypisanym powyżej
w licznych kolumnach; na początku zwoju - z prawej strony - wielkie, kaligraficzne znaki pisma
chińskiego. Końce zwoju nawinięte na drewniane wałki, oklejone obustronnie ciemną, wzorzystą
tkaniną jedwabną; brzegi rulonu ujęte taśmą z tej samej tkaniny. Początek zwoju opatrzony jest
czterema owalnymi i dwiema kwadratowymi, czerwonymi pieczęciami; na drugim końcu odbito
jedną, okrągłą pieczęć; jedna z pieczęci jest sygnaturą artysty; pozostałe - zapewne znakami
kolejnych właścicieli.
Tego rodzaju dzieła malarskie nie rozwija się w całości, a jedynie w niewielkich odcinkach, które
podziwiane są i kontemplowane w gronie przyjaciół.