Bartłomiej Groicki (ur. 1519 lub 1534 r. w Rzeszowie; zm. w 1605 r. w Krakowie) – mieszczanin krakowski, znawca praw stosowanych w państwie polskim (Speculo Saxonum, Iure Municipali, Statutu Koronnego) i za granicą (Constitutio Criminalis Carolina) oraz propagator i tłumacz tych praw z łaciny na język polski. Prawdopodobnie absolwent Akademii Krakowskiej – był w dobrych stosunkach z Decjuszem. Około 1550 roku był nauczycielem dzieci rajcy krakowskiego Erazma Bancka. W latach 1567-1573 pełnił funkcję pisarza w królewskiej komorze celnej Krakowa. Przed 1567 i od 1573 r. był pisarzem w Sądzie Wyższym Prawa Niemieckiego w Krakowie. Okresowo pełnił też funkcję podwójta. W wolnych chwilach przekładał poezję, a być może pisał również własne wiersze.
Prezentujemy reprint jego pracy ukazującej aspekty prawa w XVI-wiecznej Polsce, będący lekturą zarówno interesującą jak i frapującą.
Reprint
Wydawnictwo Prawnicze 1953
Format 245 x 175 mm, 258 stron.
Stan bardzo dobry. Ledwo widoczna malutka pieczątka i wpis (numer) długopisem na ostatniej stronie.
Oprawiona w grubą, impregnowaną skórę.
