[Jan Kamieński] Dissertatio inauguralis medico-chirurgico-practica de odontalgia quam in Caesarea Litterarum Universitate Vilnensi consentiente inclyto medicorum ordine ad consequenda doctoris medicinae iura et honores publicae disquisitioni submitit / Joannes Kamieński, lithuanus medicinae magister.
Vilnae : Typis Dioecesanis ad Ecclesiam S. Casimiri Congregationis Missionis [1824].
57, [1] strona; 20 cm.
Oprawa późniejsza, półpłótno. Stare, nieaktualne znaki własnościowe.
Rozprawa o chorobach zębów. Na odwrocie strony tytułowej dopuszczenie do druku ówczesnego prorektora Cesarskiego Uniwersytetu Wileńskiego, chirurga i cenzora Wacława Pelikana - jednej z rzeczywistych postaci sportretowanych przez Mickiewicza w III cz. Dziadów.
Na stronie tytułowej odręczny wpis własnościowy o treści: Z Xięgozbioru X Eliasza Andruszkiewicza. Bazy (...)." E. Andruszkiewicz, urodzony prawdopodobnie w 1799 r. w rodzinie polskiego szlachcica, przed wstąpieniem do zakonu bazylianów był wyznania rzymskokatolickiego. Po odmowie dokonania konwersji, Łużyński usunął go ze stanowiska zarządcy monasteru św. Onufrego, oddał go pod sąd, a następnie spowodował jego uwięzienie. Po czym wezwano go do Petersburga, żądając aby przeszedł na prawosławie, nie pozwolono mu powrócić do obrządku łacińskiego. Od r. 1839 prześladowano go, wożono po monasterach w głębi Rosji, w okrutny sposób się nad nim znęcając. Trwało to do 1858 r. kiedy to manifest Aleksandra II pozwolił mu powrócić do rodzinnego kraju. Zamieszkiwał w prywatnych domach, a od 1863 r. znalazł miejsce w klasztorze zasławskim na Wołyniu".
(zob. https://www.bialystok.ap.gov.pl/arch/dziedzictwo/pliki/koscioly_a_panstwo.pdf).
Proweniencje uzupełniają pieczątki własnościowe ks. Jana Ścisławskiego (1842-1910), duchownego rzymskokatolickiego, proboszcza petersburskiej parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej, filantropa, erudyty i bibliofila, Zob: http://www.polskipetersburg.pl/hasla/scislawski-jan