SCHIPER Ignacy - Dzieje handlu żydowskiego na ziemiach polskich. Warszawa 1937 nakładem Centrali Związku Kupców w Warszawie.
Format:25cm, s. VII, [1], 790, [2], tablica fot. Oprawa wydawnicza: psk, napisy złocone na grzbiecie i licu oprawy. W tekturowym pudełku. Minimalne uszkodzenie w górnej części grzbietu oprawy, poza tym stan bardzo dobry.
Pierwsze wydanie klasycznej monografii Ignacego Schipera [1884-1943], polskiego pisarza, historyka i ekonomisty pochodzenia żydowskiego. Praca dzieli się na dwie części: pierwsza poświęcona jest dziejom handlu żydowskiego w Polsce [od czasów najdawniejszych, czyli od chwili kiedy społeczność żydowska pojawiła się na naszych ziemiach, aż do lat międzywojennych], druga - umieszczona jako aneks - obrazuje organizację kupiectwa żydowskiego na terenie Warszawy w ciągu XIX wieku i przedstawia następnie trzydziestoletnią działalność Centrali Związku Kupców.
Z księgozbioru Józefa Wacława Zawadzkiego.
Józef Wacław Zawadzki [1889-1978] – bibliofil, literat, historyk. Przed wojną studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim, prowadził w domu antykwariat wysyłkowy, a w swoich podróżach po Europie zawsze rozglądał się za białymi krukami. W czasie wojny znalazł się w getcie warszawskim, gdzie prowadził działalność kulturalno–społeczną. Zajmował się też kolportażem podziemnej prasy. Getto, gdzie zginęła większość jego rodziny, również żona, opuścił po wielkiej akcji wywózek do obozów zagłady, we wrześniu 1942 r. Tego okresu swego życia nie lubił wspominać, nie wrócił też do swego rodowego nazwiska Józef Lewin-Łaski. W czasie okupacji stracił cały księgozbiór i po wojnie można było go spotkać, jak buszował w antykwariatach i po ulicznych straganach. Do 1948 r. był redaktorem naczelnym związanej z Polską Partią Socjalistyczną Spółdzielni Wydawniczej “Wiedza”, która pod jego kierownictwem rozkwitała. To on namówił Władysława Szpilmana do spisania wspomnień. W 1957 r. współorganizował Towarzystwo Przyjaciół Książki – dziś Towarzystwo Bibliofilów Polskich z siedzibą w Warszawie. Potem był pomysłodawcą i redaktorem serii Biblioteka Pamiętników Polskich i Obcych Państwowego Instytutu Wydawniczego. W 1975 r. podpisał List 59 – protest przeciwko zmianom w konstytucji. W 1976 r. znalazł się wśród założycieli KOR-u, jeździł na procesy robotników do Radomia, był w komisji redakcyjnej komunikatów Komitetu.