Głownia wykuta ręcznie z japońskiej stali tamahagane o dużej odporności na wykruszanie i urazy mechaniczne. Ostrze o długości 66,8 cm, typu shinogi zukuri, hartowane selektywnie z hamonem typu gunome-midare. Wzór warstwowania hady: ko-midare. Ostrze ma kilka rozwarstwień (kizu) powstałych podczas ręcznego kucia ostrza i świadczących o autentyczności miecza, kilka zarysowań i śladów po korozji, ogólnie jest w przyzwoitym stanie. Miecz pochodzi z przełomu XV i XVI wieku. Ostrze przypisywane jest szkole Uda. Miecz ma japoński certyfikat autentyczności NBTHK Hozon potwierdzający powyższe dane. Jest lekki i poręczny (waga miecza 1 kg). Ostrze nie ma zbrocza (strudziny, bo-hi), klinga jest mocowana na jeden kołeczek mekugi. Miecz ma sprężyste ostrze o dobrej geometrii. Habaki miedziane, posrebrzane, gładkie, seppa miedziana. Tsuba pełna, okrągła stalowa, z motywem nauczającego mędrca, pokryta warstewką patyny z nieco przetartymi złoceniami. Fuchi i kashira żelazne, ze złoconym ornamentem w formie meandru. Menuki z mosiądzu z klasycznym motywem lwów shishi (strażników świątyni). Pochwa (saya) drewniana, z drewna magnolii, pokryta lśniącą czarną laką z wykończeniami z rogu bawolego. Taśma (sageo) bawełniana w kolorze granatowym. Rękojeść (tsuka) o długości 21 cm, drewniana, obłożona polerowaną i pomalowaną na czarno skórą płaszczki (same-gawa). Oplot (tsuka ito) z japońskiej bawełny z domieszką jedwabiu w kolorze czarnym i o typowym splocie. Miecz można całkowicie rozebrać na pojedyncze elementy w celu ich konserwacji lub wymiany. Wykonano przy nim zabiegi konserwacyjne na wszystkich elementach metalowych (głównie czyszczenie i lekka polerka oraz zabezpieczenie przed korozją). Dopasowano również i wybrano rękojeść, pochwę i tsubę oraz zakonserwowano oplot.
