Szabla oficera Marynarki Wojennej, Niemcy, wz 1874/76 lub 1923

dł. szabli w pochwie 953 mm, dł. szabli 928 mm, dł. głowni 795 mm, szer. głowni u nasady 22 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa szabli i temblaka 735 g, masa szabli w pochwie 1025 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec esowaty, tarczowo-kabłąkowy. Wewnętrzna tarczka na zawiasach, z otworem do blokowania szabli w pochwie. Tarczka zewnętrzna także na zawiasach, dekorowana motywem roślinnym i kotwicą. Przednie ramię jelca bogato zdobione, łukowato wygięte, zwężające się ku głowicy i połączone na zaczep z trzpieniem głowni. Trzon z masy koloru kości słoniowej, poprzecznie żłobiony i owinięty trzema filigranami mosiężnymi. Długi kapturek w formie lwiej głowy, dołem mocowany wraz z trzonem w ozdobnym pierścieniu, od góry nitowany trzpieniem głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o niewielkiej krzywiźnie, w przekroju klinowa. Grzbiet okrągły. Długie obosieczne pióro z ością. Sztych symetryczny. Na wewnętrznym płazie, pod nasadą, sygnatura producenta – w owalu „F.W. Holler Solingen”. P o c h w a drewniana, obszyta czarną skórą. Okucia mosiężne. Szyjka z kolcem zaczepowym i ogniwkiem z ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Poniżej szeroka ryfka z drugim koluszkiem. Pochwa zakończona wysokim trzewikiem z asymetryczną ostrogą. Wszystkie elementy okuć ozdobnie wycięte, pokryte rytowanymi ornamentami. Przy szabli oficerski temblak austriacki, co może wskazywać, że szabla była na wyposażeniu wyższego oficera monarchii austro-węgierskiej.
stan zachowania 4+/3/3-