SZABLA PRUSKA OFICERSKA, PARADNA, KONIEC XIX W.

dł. szabli w pochwie 980 mm, dł. szabli 963 mm, dł. głowni 835 mm, szer. głowni u nasady 19 mm, gr. grzbietu u nasady 5 mm, masa szabli 610 g, masa szabli w pochwie 980 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, złocona. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z owalnie zakończonymi półwąsami. Tylne ramię zakończone małą główką lwa zagiętą ku głowni. W części przedniej ramię zagięte pod kątem prostym tworzy kabłąk w kształcie półstrzemienia, mocowany na zaczep pod głowicą. Trzon z czarnej masy, pośrodku wybrzuszony, poprzecznie karbowany i opleciony dwoma gładkimi i podwójnie skręconymi drutami mosiężnymi. Dołem mocowany w pierścieniu, górą kapturkiem zanitowanym trzpieniem głowni. Kapturek w kształcie lwiej głowy przechodzi w fartuch z policzkami, ujęty wraz z trzonem pierścieniem u jelca. Złocone części rękojeści bogato dekorowane. G ł o w n i a stalowa, polerowana, niklowana, o niewielkiej krzywiźnie. Obustronnie profilowana w jedną bruzdę przygrzbietową, sięgającą długiego, obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na obu płazach trawiona bogata dekoracja. Na wewnętrznym progu wybita cecha producenta w owalu „PAUL WEYERSBERG&CO SOLINGEN”. P o c h w a stalowa, pomalowana na czarno. Jedna ryfka z wewnętrzną antabką i ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka mocowana w płaszczu pochwy dwiema śrubkami. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania 4/4/4