Szabla kawaleryjska, Austro-Węgry, 1 poł. XIX w.

dł. szabli w pochwie 980 mm, dł. szabli 975 g, dł. głowni 660 mm, szer. głowni u nasady 33 mm, gr. grzbietu u nasady 8 mm, masa szabli 665 g, masa szabli w pochwie 1205 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec esowaty, koszowy. Kosz symetryczny, ażurowy, wycinany w szczeliny i koła. Trzon drewniany, poprzecznie karbowany, obciągnięty czarną skórą. Długi kapturek mocowany w pierścieniu u jelca, górą na trzpieniu głowni. G ł o w n i a stalowa, o dużej krzywiźnie, skrócona o około piętnaście centymetrów, obustronnie profilowana w jedną, sięgającą obosiecznego pióra bruzdę. Sztych w linii grzbietu. Na grzbiecie, pod nasadą, ryty napis. P o c h w a stalowa, szyjka kanelowana, dwie ryfki z ruchomymi koluszkami i okrągłymi guzami na pierścieniach, ostroga asymetryczna. Całość, podobnie jak oprawa rękojeści i głownia, pomalowana bezbarwnym lakierem.
stan zachowania 3-/3-/3+