Jedna z najrzadszych monet czasów Zygmunta II Augusta.
Pierwsza polska moneta wykonana na walcarce!
Czworak z ozdobnymi tarczami na rewersie.
Dodatkowo ze znakomitą proweniencją. Egzemplarz z kolekcji Emeryka Hutten-Czapskiego, z jego puncą umieszczoną pod mitrą.
Jedyny
z czworaków Rzeczypospolitej przypisywany przez Ivanauskasa mennicy w
Tykocinie, ze względu na jej odmienną stylistykę, z czym nie zgadza się
część polskich numizmatyków upatrując jej odmienności w nowej
technologii, która zaczęła pojawiać się w tym okresie w Europie.
Niezaakceptowanej wówczas i po małej, próbnej emisji, szybko przerwanej.
Jego rzadkość podkreślali zarówno twórcy katalogów (stopnie R8), jak również Tyszkiewicz w swoim cenniku (wyceniając go na 180 marek!, gdzie pozostałe czworaki wyceniał po 1 marce).
Praktycznie
niespotykany w handlu. Brak notowań w archiwach WCN, Niemczyk czy
Onebid. Ostatnie notowanie aukcyjne w Polsce to 28. aukcja GGN z 2003
roku.
Zdecydowanie polecamy.
Srebro, średnica 24.2 mm, waga 3.79 g.
