Denar, 100 pne, mennica Rzym; Aw: Popiersie Herkulesa w...

P. Cornelius Lentulus Marcellinus (100 pne), Denar, 100 pne, mennica Rzym; Aw: Popiersie Herkulesa widziane od tyłu, z głową zwróconą w prawo i maczugą na ramieniu, u dołu ROMA, z lewej strony tarcza i znak kontrolny Q; Rw: Roma trzymająca włócznię, stojąca na wprost, koronowana wieńcem przez Geniusza stojącego po prawej, trzymającego róg obfitości, pomiędzy nimi znak kontrolny Q; Albert 1135, Crawford 329/1a, Sear 208; srebro, 18.4 mm, 3.91 g.
Denar został wprowadzony jako nominał około roku 211 pne, w czasie II wojny punickiej. W okresie Republiki charakteryzował się on bardzo dużą zawartością srebra (ok. 96–98%) i ważył ok. 3.8–3.9 g. Wartość nowego nominału wynosiła 10 asów (denarius oznacza „złożony z dziesięciu”), co podkreślała cyfra X umieszczona na awersie. W trzeciej ćwierci II wieku pne podniesiono wartość denara do 16 asów. W Rzymie republikańskim emitowano również techniczną odmianę tej monety, jaką był tzw. serratus, czyli denar nacinany na obrzeżu. 
Począwszy od roku 120 pne decyzją senatu nastąpiło urozmaicenie wyobrażeń awersu i rewersu denara. Do tego czasu bowiem ikonografia denarów była bardzo uboga. Na awersie widniała głowa Romy, na rewersie natomiast Dioskurowie lub zaprzęg konny (biga lub kwadryga). 
Oferowany denar jest przykładem takiego odejścia od wcześniej przyjętych norm. Widzimy bowiem ciekawie ukazane przedstawienie popiersia Herkulesa trzymającego maczugę, ukazane od tyłu, a na rewersie – dość skomplikowaną ikonograficznie – scenę nakładania wieńca Romie przez Geniusza.