90x90 średnica 90cm
Mosiądz, emalia
BARBARA MUNZER - absolwentka ASP w Łodzi, projektantka biżuterii i kostiumów. Pracowała dla filmu, TV i Domów Mody. Prace jej były eksponowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych oraz na pokazach mody. Od wielu lat Barbara Munzer tworzy duże formy dekoracyjne z metalu, wizje owadów oraz szaty. Te unikalne srebrzyste i złote rzeźby pod wspólnym tytułem "Teatr Postaci" pokazywała w Warszawie, Amsterdamie, Łodzi, Płocku, Hadze, Bochum, Borken, Krakowie. Prace Barbary Munzer znajdują się w Muzeum Secesji w Płocku oraz u kolekcjonerów prywatnych w kraju i zagranicą. Można je obejrzeć i kupić w galerii "Bellotto" przy ul. Krakowskie Przedmieście 79 i w galerii "Apollon" przy ul. Rokosowskiej 4 w Warszawie oraz w "Ewa Walińska Galerie" Kerkstraat 46 w Arnhem.
"...Niekonwencjonalna wydaje się materia wszystkich tych prac o charakterze wybitnie dekoracyjnym. Jest nią głównie metal, złoto-lśniący mosiądz i szarosrebrna alpaka uzupełniona kolorowymi elementami szkła, emalii i ceramiki. Przy czym konstrukcje te odznaczają się znaczną lekkością dzięki licznym ażurom tworzonym przeważnie z metalowych siatek różnego typu. Ogólnie obiekty czynią wrażenie zmonumentalizowanych form biżuteryjnych. To odwołanie do ozdób kobiecych ma uzasadnienie. Artystka swą drogę twórczą, po studiach w ówczesnej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Łodzi (obecnie Akademii) rozpoczęła bowiem od tej finezyjnej dziedziny sztuki. Wkrótce skierowała swoje pasje w stronę większych kompozycji pozostając jednak w zbliżonym kręgu myślenia plastycznego i użycia materiału.
Jak dalece ważki i motyle Barbary Munzer odpowiadają tradycji biżuteryjnej i symbolice a jak dalece są niezależnymi kreacjami plastycznymi powstającymi w jej wyobraźni, pozostaje sprawą indywidualnej interpretacji każdego z odbiorców. Na pewno należą one do świata tajemniczych ogrodów, w których mogą istnieć jako zaczarowane postacie, na co mogą wskazywać nadawane im przez Artystkę tytuły - imiona lub imiona i nazwiska np. "Sarah Bernhardt", "Lukrecja Borgia", "Cassanova" i inne.
Szaty dość monumentalne w swych założeniach traktuje Autorka zdecydowanie płaszczyznowo nadając im raczej proste zarysy konturowe nie zawsze podporządkowane osi symetrii. Budowane z elementów geometrycznych lub geometryzujących przy zastosowaniu różnej wielkości prostokątów, kwadratów, rombów, form kolistych i trójkątnych są one niewątpliwie reminiscencją sztuki dekoracyjnej lat międzywojennych odznaczającej się wytwornością, pogodną urodą i wykwintem. Zasadniczym tworzywem szat pozostaje, jak w poprzednim cyklu metal, lecz bardziej eksponowany, użyty bowiem w większych ilościach elementów repusowanej blachy, chociaż równoważonej ażurami wykonanymi najczęściej również z metalowych siatek różnego typu bądź dekoracyjnie układanego drutu. Kolor wprowadzony zostaje także podobnie jak w ważkach i motylach dzięki zastosowaniu barwnej emalii, szklanych "oczek" i ceramicznych detali.
Tak więc dzięki twórczości Barbary Munzer można zanurzyć się w atmosferę tajemniczych ogrodów pełnych ogromnych, fruwających ważek i motyli, jak również odbyć nieoczekiwane spotkanie z upostaciowanymi szatami wielkich znanych i nieznanych,"
