Wymiary: 17 x 23,5 cm
sygnowany i datowany l.d.: 'J Ch 1872'
na odwrociu trudno czytelna czerwona pieczęć monachijskiego składu przyborów malarskich
Stan zachowania
ekspertyza Tadeusza Matuszczaka z grudnia 2022 roku
Pochodzenie
kolekcja hrabiny Łubieńskiej, Kraków
kolekcja Karola Tchorka, rzeźbiarza, kolekcjonera i marszanda sztuki (1904-1985)
kolekcja spadkobierców Karola Tchorka, Polska
Wystawiany
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Wystawa sto lat malarstwa polskiego, 1929
Literatura
Tadeusz Matuszczak, Chełmoński poszukiwany, Radziejowice 2014, s. 30
Zenon Skierski, Barwa świata, Warszawa 1957, s. 338
Krystyna Czarnocka, Józef Chełmoński, Warszawa 1957, s. 27 (wzmiankowany)
Sto lat malarstwa polskiego 1800-1900. (Dzieła artystów nieżyjących), katalog wystawy, Kraków 1929, nr. kat. 32, s. 9
Biogram
W latach 1867-71 odbył studia malarskie w Klasie Rysunkowej oraz w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona w Warszawie. W latach 1871-74 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie związany był z polską kolonią artystyczną skupioną wokół Józefa Brandta i Maksymiliana Gierymskiego. Momentem formatywnym dla twórczości Chełmońskiego były podróże na Podole i Ukrainę (1872 i 1874-75). Do 1887 roku mieszkał w Paryżu, gdzie jego malarstwo cieszyło się dużą popularnością. Następnie powrócił do kraju, osiedlając się w Kuklówce k. Grodziska Mazowieckiego. Był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy pejzażystów drugiej połowy XIX oraz początku XX stulecia. Malował realistyczne i nastrojowe w charakterze krajobrazy i sceny rodzajowe inspirowane mazowiecką czy kresową przyrodą. Obrazy Chełmońskiego znajdują się w najważniejszych kolekcjach publicznych Polsce, a także europejskich i amerykańskich zbiorach prywatnych.
