BUŁHAKOW Jakob – Deklaracya [Inc.:]. Wolność i niepodległość Najjaśniejszej Rzeczypospolitej… Warszawa, 7/18 V 1792.
12°, s. 16. Broszura. Egz. nieobcięty. Adnotacje ołówkiem.
Deklaracja ambasadora rosyjskiego o wejściu wojsk „Najjaśniejszej Imperatorowej” na obszar Rzeczypospolitej. Odczytana 21 maja na sesji sejmowej, ogłoszona drukiem także w jęz. rosyjskim, angielskim, francuskim i niemieckim. 1 czerwca odpowiedzieli na Deklarację marszałkowie Małachowski i Sapieha. [E. 13, 445].
Z księgozbioru Józefa Wacława Zawadzkiego.
Józef Wacław Zawadzki [1889-1978] – bibliofil, literat, historyk. Przed wojną studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim, prowadził w domu antykwariat wysyłkowy, a w swoich podróżach po Europie zawsze rozglądał się za białymi krukami. W czasie wojny znalazł się w getcie warszawskim, gdzie prowadził działalność kulturalno–społeczną. Zajmował się też kolportażem podziemnej prasy. Getto, gdzie zginęła większość jego rodziny, również żona, opuścił po wielkiej akcji wywózek do obozów zagłady, we wrześniu 1942 r. Tego okresu swego życia nie lubił wspominać, nie wrócił też do swego rodowego nazwiska Józef Lewin-Łaski. W czasie okupacji stracił cały księgozbiór i po wojnie można było go spotkać, jak buszował w antykwariatach i po ulicznych straganach. Do 1948 r. był redaktorem naczelnym związanej z Polską Partią Socjalistyczną Spółdzielni Wydawniczej “Wiedza”, która pod jego kierownictwem rozkwitała. To on namówił Władysława Szpilmana do spisania wspomnień. W 1957 r. współorganizował Towarzystwo Przyjaciół Książki – dziś Towarzystwo Bibliofilów Polskich z siedzibą w Warszawie. Potem był pomysłodawcą i redaktorem serii Biblioteka Pamiętników Polskich i Obcych Państwowego Instytutu Wydawniczego. W 1975 r. podpisał List 59 – protest przeciwko zmianom w konstytucji. W 1976 r. znalazł się wśród założycieli KOR-u, jeździł na procesy robotników do Radomia, był w komisji redakcyjnej komunikatów Komitetu.